Zagadnienia, jak i tryb przeprowadzania zamówień publicznych od samego początku budziły szereg zastrzeżeń oraz były obszarem dość wrażliwym, głównie ze względu na swój kryminogenny charakter. Dlatego też od dawna dostrzegano potrzebę prawnego uregulowania takich procedur. Zmiany legislacyjne w tym zakresie obserwujemy już od lat 30-tych XX wieku.
Jak zdefiniować wydatkowanie środków publicznych?
Zamówienia publiczne, mówiąc najprościej, to nieodłączna część finansów publicznych, która dotyczy szczegółowych procedur wydawania środków publicznych na realizacje różnorodnych inwestycji. Procedury te dotyczą między innymi sposobów wyłaniania wykonawców tych inwestycji oraz zasad na jakich zawierane są konkretne umowy przetargowe. Obecnie w prawie polskim zasady udzielania zamówień publicznych są sprecyzowane w ustawie z dnia 29 stycznia 2004 roku Prawo zamówień publicznych. Wszelkie kwestie, które nie reguluje przytoczona ustawa rozstrzyga Kodeks cywilny. Są one szczegółowo opisane w Prawie cywilnym w Profinfo.pl. Mowa tu m.in. o art. 14 u.p.z.p. oraz art. 139 ust. 1 u.p.z.p, które reguluje polski Kodeks cywilny.
Okres międzywojenny
Jeszcze za czasów Drugiej Rzeczypospolitej funkcjonowały już regulacje prawne odnośnie procedur związanych z zamówieniami. Była to ustawa z 1933 roku o dostawach i robotach na rzecz Skarbu Państwa, samorządu oraz instytucji prawa publicznego. W roku 1937 wydane zostało również rozporządzenie Rady Ministrów odnośnie regulacji procedur zamówieniowych.
Przeciwko sektorowi prywatnemu
Powyższe akty prawne zostały zastąpione w 1948 roku przez ustawę o dostawach i robotach na rzecz Skarbu Państwa, samorządu oraz niektórych kategorii osób pranych. Nowa ustawa była dość kontrowersyjna, ponieważ wprowadzała zasadę bezprzetargowych zamówień w ramach sektora uspołecznionego. Takie zapisy działały wyraźnie na szkodę sektora prywatnego, który w tamtych realiach gospodarczy i politycznych był jawnie dyskryminowany przez ówczesną władzę komunistyczną. Sektor prywatny mógł skorzystać z zamówień publicznych tylko wówczas, gdy nie mogły one być wykonywane przez jednostki gospodarki uspołeczniownej.
Anarchia proceduralna i nowe porządki
Kolejne kroki w celu regulacji procedur związanych z zamówieniami publicznymi podjęto w 1957 roku, kiedy to weszła w życia ustawa o dostawach, robotach i usługach na rzecz jednostek państwowych. Obowiązywała ona aż do 1983 roku, kiedy to została uchylona, a instytucje publiczne nie miały od tego momentu obowiązku stosowania się do jakichkolwiek ustaw regulujących procedury zamówień publicznych. Dopiero w 1991 roku, po zmianie ustrojowej w Polsce wrócono do opracowania nowych regulacji w tym zakresie.
Nową ustawę o zamówieniach publicznych uchwalono 10 czerwca 1994 roku, tym samym w prowadzono w Polsce prawny system zamówień publicznych. Następnie została ona sprecyzowana nową ustawą z 2004 roku.