Przedsiębiorca wchodząc na rynek z nowym produktem, niezależnie czy będzie on cyfrowy, czy konwencjonalny, zawsze bierze na swoje barki spore ryzyko. Jeśli efekt prac nie spodoba się klientom, to bez popytu na odpowiednim poziomie całe przedsięwzięcie kończy pod kreską. W celu zminimalizowania ewentualnych strat tworzona jest minimalna wersja produktu (MVP), która pozwala dokładnie zbadać, czy dana koncepcja ma potencjał i trafia w gusta grupy docelowej. Wtedy po pozytywnym przyjęciu na rynku inwestor może zdecydować, czy perspektywa rozwoju jest zadowalająca i czy warto wzbogacić zaprezentowany produkt o dodatkowe funkcjonalności.
MVP ma za zadanie przetestować największe ryzyka biznesowe – pozwala zweryfikować w praktyce obszary, na których projekt mógłby w teorii ponieść porażkę.
Częstym błędem jest jednak chęć sprawdzenia wszystkiego jednocześnie, przez co MVP coraz bardziej zaczyna przypominać pełnoprawny produkt, a nie jego wstępną wersję reprezentacyjną.
Co zrobić, aby uniknąć tego problemu?
Krok 1: Dokładne zarysowanie persony – brak precyzyjnego założenia, do kogo chcemy trafić, często wpycha w pułapkę myślenia, że produkt jest przeznaczony “dla każdego”. Bez jasnego określenia grupy docelowej nie uda się przekazać wartości, bo komunikacja stanie się rozmyta i chaotyczna.
Krok 2: Zdefiniowanie jaki problem ma rozwiązać minimalna wersja produktu (MVP) – trudno znaleźć projekt, który jest odpowiedzią tylko i wyłącznie na jedną bolączkę, bo zakres bywa zwykle dużo bardziej rozbudowany. Mimo wszystko, na etapie MVP trzeba jak najmocniej skupić się na jednym, kluczowym wyzwaniu, a pozostałe obszary zostawić na później. Będą one rozwijane w produkcie docelowym, a MVP ma jedynie zweryfikować sensowność głównej idei.
Krok 3: Metryki sukcesu – ich zdefiniowanie pozwoli na bieżąco weryfikować, czy wizja prawidłowo przekształca się w projekt. Tworzenie MVP zakończy się sukcesem tylko wtedy, gdy wszyscy w zespole będą działać świadomie i z jasnym obrazem tego, jak ma wyglądać efekt końcowy.
Warto również podkreślić, że metodyka MVP może być stosowana nie tylko przy budowaniu czegoś zupełnie nowego – z powodzeniem stosuje się ją również podczas dobudowywania funkcjonalności do istniejących produktów.
W takiej sytuacji minimalna wersja produktu (MVP) będzie np. pojedynczym ficzerem lub usługą dodaną do działającego od lat brandu.
Inne modele wprowadzenia produktu na rynek
Alternatywa dla bezpiecznego MVP to podejście waterfallowe, w którym od początku do końca buduje się kompletny, bardzo skomplikowany produkt lub brand i dopiero w kompletnej formie zostaje on zaprezentowany klientom. Jeśli wszystko jest dopracowane i dobrze przemyślane to łatwo wywołać takim wejściem mocny efekt WOW.
Niestety gdy idea okaże się chybiona, to inwestor traci o wiele więcej zasobów, niż pochłonęłaby minimalna wersja produktu (MVP). Z tego względu na podejście waterfallowe decydują się zwykle duże przedsiębiorstwa ze sporą poduszką finansową, mogące sobie pozwolić na szeroki margines błędu.
Artykuł sponsorowany
